کسی که می گوید: نباید نا امید شد
کسی هست که همیشه با نوشته‌هایش به یادم می آورد، نباید نا امید شد!
سلام جناب درویش عزیز:
با عرض تبریک برای چهار سال تلاش بی وقفه‌ی وبلاگ مهار بیابان‌زایی … یک سال و اندی است که با دنیای وبلاگ نویسان محیط زیستی آشنا شده‌ام و مهار ببابان‌زایی جزء آن دسته وبلاگ‌هایی بود که همواره مرا به آینده‌ی این راه امیدوارتر می‌کرد و شاید یکی از دلایل آن که با تمام ناملایمات موجود هنوز خود را دوستدار محیط زیست می‌دانم، اندیشه‌های متعالی است که از ورای متون مهار بیابان‌زایی به وضوح قابل رویتند و این را مدیون زحمات نویسنده‌ی مهار بیابان‌زایی، محمّد درویش می‌دانم …
و امیدوارم همچنان سال‌های سال شاهد جوشش و خروش مهار بیابان‌زایی باشم تا بدانم کسی هست که همیشه با نوشته‌هایش به یادم می آورد، نباید نا امید شد!
شاد و بهروز باشید…
به «مهار بيابان‌زايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقه‌ای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانه‌ها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی مي‌كوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويت‌هاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيست‌بوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسه‌هاي بادي و شوراب‌هاي كويري و كلوت‌هاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصه‌هاي بياباني، مي‌تواند پايدارترين و غني‌ترين صندوق ذخيره‌ي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابان‌زدايي»، از بياباني‌شدن زيست‌بوم‌هاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.