بانو شین (شقایق ن.)

 مهار بیابان‌زایی ساده می‌نویسد و با مدرک


    سلام دوست عزیز. تولد چهار سالگی وبلاگتان مبارک؛ امیدوارم چهار دهه دیگر ازحفظ محیط زیست و نجات کشور عزیزمان ایران بنویسید. دست مریزاد و پاینده باشید. من به عنوان یک خواننده غیر تخصصی که رشته کاری و تحصیلی‌ام فرسنگ‌ها با آنچه می‌نویسید و به آن معتقدید فاصله دارد - البته فقط رشته‌ام که عقیده و تلاشم همان است - همیشه با نوشته‌های‌تان ارتباط برقرار کرده‌ام و برایم سنگین و ثقیل نبوده است؛ نوشته‌ها همیشه مستند بوده و با ارایه لینک‌های مربوطه پیگیری موضوع را برای خواننده تسهیل کرده است. از تلاشتان تقدیر می‌کنم و برایتان روزهای روشن و شیرین آرزومندم.

شقایق

 

حسام الدین ناصری

 امید به گرفتن جشن پنجاهمین سالگرد تولد مهار بیابان‌زایی


    درود و سپاس بر شما آقای درویش عزیز.
    امیدوارم که جشن 50 مین سالگرد وبلاگتان را جشن بگیریم.

شادباشید و پیروز و به امید دیدار

 حسام الدین ناصری


 persieneyes : وبلاگی که همیشه می‌خوانم ...

     خب واقعا وبلاگ خوبي دارين و من خواننده‌ش هستم. هرچند خيلي كم نظر مي‌گذارم و شما بازخوردي از حضور من نمي‌بينيد.البته من بعضي وقتا به علت انباشته شدن مطالب زياد در گوگل ريدر نمي‌تونم مطالبتون رو بخونم، ولي وبلاگ شما در گوگل ريدر من در فولدر اولويت يك هاست.
    موفق باشيد و سبز

persieneyes
 

  وبلاگی زنده و فعال ...

    آقای درویش:  

   چند سالی است که بهترین هستید. حقأ وبلاگ زنده و فعالی دارید که آیینه‌ای از روحیه شماست. امیدواریم سلامت باشید و این طراوت و پرمحصولی مطالب همچنان ادامه یابد.

مدیر گاهنامه طبیعت ایران

 

وبلاگ لیلا عباسی: محیط زیست دماوند


 آرزو برای تداوم مهار بیابان‌زایی

    آقای درویش عزیز سلام.
    منم تولد 4سالگی مهار بیابان‌زایی رو تبریک می‌گم.
    امیدوارم سال‌های سال شاهد نوشته‌های خوبتان باشیم .

لیلا عباسی

 

دکتر شاهین سپنتا


 پایگاهی پرخواننده و پربار ...


    درود
   با سپاس از مهر همیشگی شما. آغاز پنجمین سال فعالیت این پایگاه پرخواننده و پربار را به شما دوست و هم‌اندیش گرامی شادباش می‌گویم.

به امید ایرانی آباد و شاد و آزاد

 دکتر شاهین سپنتا

 

نوزادی که نشان داد بخت بلندی دارد

تبریک بسیار ... این نوزاد از همان روزهای نخست نشان داد که بخت بلندی دارد و بسیار بالغ است.

 فرشید فاریابی


 کیک تولد 4 سالگی کجاست؟!


    درود برشما
   چهار سالگی مهار بیابان‌زایی را تبریک می‌گویم. راستش خودم را لایق نقد کردن این تارنمای زیبا نمی‌دانم، چرا که تنها چند ماهی است که به مهمانی این کودک چهار ساله می‌آیم. امیدوارم روزی تارنمای چهل ساله شما را جشن بگیریم.
    تنها یک نکته مهم وجود دارد؛ این که کیک چهار سالگی مهار بیابان‌زایی را نتوانستم پیدا کنم، شاید هم من دیر رسیدم.

مهرگان ابراهیمی

 

گوزن زرد


 این تولد، تولدی است برای سرسبزی‌های ایران‌زمین


     سلام آقای درویش
     فقط می‌تونم عرض تبریکی داشته باشم. مهار بیابان‌زایی 4 ساله شد، اما این تولد، تولدی است برای سرسبزی‌های ایران زمین !
     باشد که فلمتان همچنان پایدار و اندیشه‌هایتان نیز همواره سبز باد .

سمیرا - گوزن زرد

 

به نام خدا

 به اميد جشن چهل سالگي اين تارنما

دکتر احسان زندی اصفهان - نفر وسط


    جناب مهندس درويش عزيز
   آغاز پنجمين سال فعاليت تارنماي مهار بيابان‌زايي را صميمانه خدمت جنابعالي و تمام اساتيد و صاحبنظران ارجمندي كه با مشاركت در بحث‌هاي علمي و فني جنابعالي به غناي اين تارنما افزوده و باعث ارتقاء سطح دانش خوانندگان آن شده‌اند، تبريك و تهنيت عرض مي‌نمايم. براي شماو همه دوستداران طبيعت توفيق روزافزون از خداي مهربان آرزومندم. به اميد جشن چهل سالگي اين تارنما.

ارادتمند
احسان زندي اصفهان
بخش تحقيقات مرتع
موسسه تحقيقات جنگل‌ها و مراتع كشور

 

 راهی که می‌دانم مشقت بسیار داشت ...


    سلام آقای درویش
   شاید نخستین روزی باشد که توانسته‌ام بعد از مدت‌ها چند ساعتی هم وقت برای خودم داشته باشم. در تمام این مدت درخواست شما برای ارایه‌ی نظر در مورد وبلاگتان در گوشه‌ی ذهنم می‌کوبید. اما راستش با وجود این که شاید در نهایت هم نظرم را در یکی دو‌جمله بیان کنم، برای این ارایه‌ی نظر احساس مسئولیت می‌کنم و بخصوص انتقادی که شما درخواست کرده‌اید. لازمه‌ی ارایه‌ی نظری که به حقیقت‌ نزدیک‌تر است، اشراف به مطالب این وبلاگ است حتی نسبی. من گاه و بی‌گاه سری به وبلاگتان می‌زنم، ولی آنقدر فرصت نمی‌کنم که خیلی از مطالبتان را بخوانم. به همین خاطر می‌خواهم ابتدا مطالبتان را از نظر بگذرانم و بعد نظر دهم. اتفاقاً این فرصت خیلی خوبی است تا دانش خودم در مورد محیط زیست از طریق وبلاگ شما بالا برود. من چند هفته‌ی دیگر به سفر خارج از کشور می‌روم و می‌توانم در سواحل اقیانوس اطلس کمی آسایش داشته باشم. به یکی از نویسندگانی که می‌خواهم با او مصاحبه کنم گفته‌ام که کتابش را در همین ایام خواهم خواند و دلم می‌خواهد مطالب وبلاگ شما را هم در همین ایام بخوانم تا پاسخ عجولانه‌ای نداده باشم. در هر صورت امیدوارم تأخیر در دادن پاسخ را حمل بر بی‌توجهی من نکنید.
 
    برایتان آرزوی موفقیت و توان هر چه بیشتر می‌کنم تا راهی را که می‌دانم مشقت بسیار داشت، همچنان ادامه دهید. شور درون سرانجام به بیرون راه می‌یابد. آنچه شما در این چهار سال خلق کرده‌اید بسیار پیش از این وجود داشت. در گوشه‌ای از درونتان آنقدر نهیب زد تا سرانجام زمان مناسب برسد و تجلی یابد. این قانون زندگی‌ است، چاره‌اش نمی‌توان کرد.


 
موفق باشید
 فریبا والیات

دویچه وله - صدای آلمان

سه روز است که می‌خواهم اين چند خط را بنويسم!

    اميدوارم در راهِ هدفِ ارزشمندتان پيروز و سربلند باشيد.
   با اين که به طبيعت و پاسداشتِ آن بسيار اهميت می‌دهم، تنبلی بيش از اندازه‌ام نمی‌گذارد که در اين راستا کاری کنم. کمی آسودگی از عذابِ وجدان هم بر می‌گردد به کارهای کسانی همچون شما که هم دانش و هم پشتکارِ انجام آن را داريد. همچنين جدا از فعاليت‌های سودمندی که برخی را پيش از اين برشمرده‌ايد؛ از ديد من شايد مهمترين دستاوردِ شما، آنچه خودتان نوشته‌ايد باشد: «موفقیت مهار بیابان‌زایی را، بیش از همه نشان‌دهنده‌ی تغییری مثبت و امیدبخش در رویکرد جامعه‌ی کاربران اینترنت در دنیای وبلاگستان فارسی می‌دانم» که تا اندازه‌ای درخور در دنيای بيرون اثر دارد.

(سه روز است که می‌خواهم اين چند خط را بنويسم تا به پاسِ زحمت‌های شما پاسخی داده باشم.)

 آرياسپ

 

 اولین بار که وبلاگتان را خواندم، اشکم درآمد ...

    با سلام. من با وبلاگ شما از روزي كه قرار بود به برنامه صبح شبكه دو بياييد و در ترافيك گير كرديد آشنا شدم. البته من خانه دارم و تحصيلاتم هم در حد ديپلم. ولي به محيط زيست علاقه دارم و تا جايي كه بتوانم سعي مي‌كنم بعضي كارها را كه به محيط زيست كمك مي كند انجام دهم. اولين بار كه به وبلاگتان سرك كشيدم و يكي ازدل نوشته‌هاي شما را در مورد ايران بود كه فرياد بعضي از منابع زيست محيطي را نوشته بوديد (مثلا در مورد پلي كه بر روي اروميه كشيده‌اند يا درختاني كه ايستاده اعدام مي شوند) را خواندم، اشك ريختم همين الان هم كه دارم مي‌نويسم اشك در چشمانم جمع شده است. از نوشته‌هايتان ممنون و تبريك مي‌گويم بابت چهار سالگي وبلاگتان. اميدوارم به سن جواني كه اوج فعاليت و خلاقيت هر موجودي است برسيد و به سن پيري كه زمان داشتن گنجينه‌هاي دانش و معرفت است همين طور. اميدوارم كه از سرك كشيدن اين مهمان ناخوانده به وبلاگتان ناراحت نشده باشيد. با سپاس و خسته نباشيد.

بدیع