در ستایش بانویی که هنوز صدای گریه بچه گربهها را میشنود ...
ژاله فتورهچی یکی از زنان نیکاندیش و پاکنهاد عضو گرین بلاگ است که بیشک بیشتر از خیلی از ما نبض زمین را میشناسد و با ضربان زیستمندان بیپناهش آشناست ... این بانوی پاکنهاد، در این وانفسای ازدحام آهن و دود و سیمان و بوق در شهر غبارگرفتهمان – تهران – هنوز دلش برای جانداران بی آزار شهر میسوزد و عمیقاً باور دارد که همه مخلوقات خدا هستند و باید که حرمت نهاده شوند ...
سری به آخرین یادداشت بانو بزنید و ببینید که چگونه هستند انسانهای دریادلی که همچنان میتوانند صدای گریهی بچه گربههای شهر را بشنوند و با درد فراقشان اشک ریزند ...
از خدای مهربون میخواهم که روح بلند و نگاه آسمانی و قلب مهربان ژالهی عزیز را همچنان پرفروغ و امیدوار داشته و مانند او را در سرزمین مقدس کوروش بیشتر و بیشتر نمایاند.
+ نوشته شده در چهارشنبه ۲۳ اردیبهشت ۱۳۸۸ ساعت 0:57 توسط محمد درویش

به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.