قدر چشمه برم را در لردگان بیشتر بدانیم - قسمت دوم
لردگان، یکی از شهرهای جنوبی و گرمسیر استان چهارمحال بختیاری است که در آن حتا برنج هم کاشته میشود. این شهر از ديرباز گرانیگاهی برای مبادلات عشايری بوده و کماکان این صفت خویش را حفظ کرده و ارزانترین و تازهترین گوشت قرمز را میتوان از لردگان تهیه کرد. در متون کهن تاريخی، البته از لردگان با نام لردجان نام برده شده است. این شهر دارای قلعهای باستانی هم بوده که در نزديكی چشمه برم، در دوران لر بزرگ ساخته شده بود و هنوز هم خرابههای آن قابل مشاهده است. در حقیقت شاید بتوان لردگان را دارای دیرینهترین تمدن در قلمرو بختیارینشینها دانست، چرا که قدمتش به دوره ایلامیان میرسد. افزون بر آن، تمدنهای بسیار دیگری در این شهر به عرصه ظهور رسیده و جملگی مانند کاخهاشان نابود شدند. در اینجا چندین تپه وجود دارد که گویا از بقایای همان کاخها باقیمانده و البته جملگی به کوخ رسیدهاند.
این شهر اما یک چشمهی بسیار پرآب و زیبا و مشهور به نام "برم" دارد که ریشهی ماندگاری این سکونتگاه در دل تاریخ بوده است. چشمهای که درحقیقت، آبش در صدها کیلومتر آن سوتر به اروندرود و کرانههای شاخاب پارس میرسد. یعنی، چشمه برم یکی از سرشاخههای گوارای کارون به شمار میرود؛ هرچند از آن گوارایی چیزی دیگر نصیب مردمان شریف خوزستان نمیشود. دبی آب این چشمه به طور متوسط به 2400 لیتر در ثانیه میرسد که بسیار قابل توجه است، حتا در بحران خشکسالی چند سال اخیر هم هرگز دبی این چشمه از 1670 لیتر بر ثانیه کمتر نشد. به همین دلیل، بیش از دو هزار هکتار از اراضی کشاورزی و پردیسهای لردگان، حیات خود را مدیون تداوم آبهای جاری و زلال برم میدانند.
افزون بر آن، چشمه برم، به دلیل چشمانداز جذابی که ایجاد کرده و برکهی پرآبی که آفریده، همواره به عنوان یکی از مقاصد اصلی گردشگری در استان چهارمحال بختیاری مورد اشاره بوده است. اما روز گار این قطب گردشگری، نهتنها روزگار مناسبی نیست، بلکه به شدت در آستانی ویرانی و تخریب هم قرار دارد. این در حالی است که ما در ششمین روز فروردین از این محل بازدید کردیم و قاعدتاً در ایان نوروز، شهرداریها دستی به سر و گوش شهر و نقاط دیدنیاش میکشند!
اما همان طور که در این تصاویر مشاهده میکنید، روزگار برم، روزگار غمباری است و میرود که به عنوان یک مخزن انباشت زباله، تمامی جذابیتهای خود را از دست بدهد.
امیدوارم مسئولین مرکزنشین در شهرکرد که فقط 150 کیلومتر با برم فاصله دارند، هرچه زودتر، نسبت به ساماندهی این مکان زیبا و کمنظیر در طبیعت بختیاری اقدام کنند.
ادامه دارد ...






به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.