زایمانی که عشق میآفریند و نور از آسمان میتاباند!
Love is a word of light, written by a hand of light, upon a paper of light.
یک زوج هنرمند در تیم نشنال جیوگرافیک کار میکند به نام درک و بورلی جابرت (Dereck & Beverly Joubert). این زوج عکاس و طبیعت دوست توانستند در آوریل سال 2006 صحنهای را شکار کنند که کمتر نظیرش را توانستهایم، ملاحظه کنیم. فیلم، حکایت شکار نوعی میمون ماده به نام baboon توسط یک پلنگ ماده است. میمونی که حامله بوده و درست پس از شکار شدن، بچهاش به دنیا میآید ...
و سپس معجزه رخ میدهد.
معجزهای که بار دیگر زنهار شگفتانگیز خلیل جبران را به یادمان میاندازد که 79 سال پیش گفته بود:
«لشکر خردمندیتان به چه کار آید، آنجا که عشق، سپاه خویش را گِرد آورد؟»
و این کدام عشق است که از مهر مادری، داغتر و بیمنتتر و خالصانهتر باشد؟
این فیلم را باید دهها و صدها بار دید تا نشان دهیم که مهر مادری تا چه اندازه میتواند معادلهها را برهم زند و یک شکارگر بی رحم را به دایهای مهربان بدل سازد.
این قصه در دلتای Okavango واقع در کشور آفریقایی بوتسوانا رخ داده است و نام آن کودک را که قرار نبوده، هرگز نور آسمان را ببیند، Legadema به معنی نوری از آسمان نهادهاند.
کاش آن نور را جدی بگیریم و هرگز رفیق آسمانیمان را فراموش نکنیم.
همین.
مؤخره:
ممنون از دکتر محمّد متینیزادهی عزیز که فیلم این ماجرا را برایم به عنوان پیشکشی نوروزی و هدیه 5 سالگی وبلاگم ارسال کرد.
دلش در تمامی روزهای 1389، دریایی باد و خنده بر لبانش دوخته ...





به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.