اثر نيروي گرانش محيط در حس زيباشناختي آدمي!

دكتر مجيد مخدوم – كه از او به درستي با عنوان «پدر دانش نوين محيط زيست و علم آمایش سرزمین در ايران» ياد ميشود – چندي پيش نتايج نظرسنجي پردامنه و پرتكراري را منتشر كرد كه يكي از ستادههاي آن ممكن است براي خوانندگان اين سطور نيز از جذابيت برخوردار باشد.
وي ميگويد بر بنياد فراكافت (تجزيه و تحليل) پرسشنامههايي كه در طول 22 سال گذشته از دانشجويان و مردمي كه به ديدار عمارت زيباي چهلستون در اصفهان رفتهاند، حاصل آمده؛ به اين دريافت رسيده كه از منظر اغلب پرسششوندگان، تصوير نقش چهلستون در آب، زيباتر از تماشاي خود عمارت است!
واقعيتي كه ايشان را به كشف يكي از آموزههاي بنيادين طراحي محيط زيست، به ويژه در محيطهاي فراشهري رهنمون كرده است.
دلم ميخواهد تا قبل از آنكه از آن آموزه كلامي را ثبت كنم، پندارينهي خوانندگان گرامي اين سطور را در مواجهه با پرسش ياد شده بدانم.
به سخني ديگر، آيا از نظر شما هم زيبايي نقش چهلستون در آب، بيشتر از تماشاي خود آن عمارت ناهمتاست؟ و چرا؟!
به صف مخالفان احداث جاده بلده نور به گرمابدر لواسان بپیوندید

به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.