تصاويري زيبا از بازگشت حيات به سرزمين نيمروز
همان گونه كه پيشتر در چند نوبت اشاره كردم، امسال به دليل برخورداري دشت سيستان از حجم قابل توجهي از ريزشهاي آسماني و نيز ورود ميزان چشمگيري از آب رودخانهي هيرمند، مردم محروم ديار زابلستان، زادگاه رستم دستان، سالي رؤيايي را تجربه كرده و تقريباً تمامي جلوههاي حيات به زيباترين شكل ممكن به هامونها بازگشته است. حتا نيزارهايي كه سالها خشك و نابود شده فرض ميشد، مجدداً شروع به احياء و رويش دوباره كردهاند و لغزش و رقص ماهيها در آب شيرين صابوري كاملاً آشكار است.

به همين مناسبت، همانگونه كه ميبينيد، مسعود شيخ ويسي، عكاس هنرمند ايراني، تصوير زيبايي از اين زندهشدن دوباره را به ثبت رسانده و خبرگزاري فارس آن را منتشر ساخته است. همچنين، دوست و همكار عزيزم در زابل، عليرضا راشكي عزيز هم تصاوير بيشتري را از پاسخ دوبارهي گياهان سيستاني به سلام خورشيد و آب هيرمند در تارنمايش آمادهي ديدن كرده است.
اميد كه مديريت آب سيستان قدر اين موهبت را دانسته و به گونهاي برنامهريزي كند كه تمامي زيستمندان آن ديار از مواهبش تا چند سال آينده بهرهمند شوند.
به «مهار بيابانزايي» خوش آمديد؛ تارنمايي كه از 12 فروردین 1384 کلید خورده است و تاکنون جوایز متعدد منطقهای، ملّی و جهانی بدست آورده؛ از جمله: در آبان 1385 و اردیبهشت ماه 1387، عنوان برترین وبلاگ محیط زیستی ایران را بدست آورد؛ در فروردین ماه سال 1389 به عنوان سومین وبلاگ محبوب محیط زیستی جهان در سال 2009 انتخاب شد؛ در دوم اردیبهشت 1392، وبگاه نخست محیط زیستی پایتخت در جشنواره مشکات برای سال 1391 شد و سرانجام در 17 اردیبهشت 1392، برنده عنوان برترین وبلاگ به انتخاب مردم در اجلاس جهانی رسانهها برای سال 2013 شد. محمّد درویش در این محیط مجازی ميكوشد در گام نخست جايگاه محيط زيست را در سبد اولويتهاي راهبردي كشور، به منزلگاهي درخور ارتقاء بخشد؛ و در گام بعدي ثابت كند كه بخش پهناوري از زيستبوم وطن، همان قلمرو برهنه و سوزان ماسههاي بادي و شورابهاي كويري و كلوتهاي سر به فلك كشيده و نبكاهاي استوار عرصههاي بياباني، ميتواند پايدارترين و غنيترين صندوق ذخيرهي ارزي ايرانيان باشد. به شرط آنكه بكوشيم با نفي «بيابانزدايي»، از بيابانيشدن زيستبومهاي تالابي، جنگلي و مرتعي خويش جلوگيري كنيم.